Over de verhalenbundel De Nachtwandelaar en andere verhalen (2014) zijn in de pers de volgende recensies verschenen:
© 2014 NBD Biblion
Door: Aarti Rampadarath
Een familie heeft nogal onconventionele methoden om hun kinderen te leren overleven. Een gepeste jongen zint zijn leven lang op gepaste wraak. Een rijinstructeur krijgt ineens nieuwe inspiratie voor zijn ingedutte bestaan. 'De Nachtwandelaar en andere verhalen' is het debuut van David Westling (1988) en bevat zestien verhalen. Ze zijn mysterieus en doen aan het werk van onder andere Stephen King denken, die ook als inspiratiebron genoemd wordt. De verhalen zijn knap opgebouwd, de spanning is kundig gedoseerd en de taal is uitmuntend gebruikt. (...) Het boek [is] een geslaagd project. Het maakt nieuwsgierig naar de volgende werken van Westling, zeker omdat hij nog jong is.
© 2014 Leestafel
Door: Marjo
Dit debuut met zestien verhalen begint met een introductie. David Westling legt uit waarom hij kiest voor het korte verhaal, en niet voor een roman. (...) ‘De aanval’, waar het boek mee begint, is inderdaad een verhaal dat als kort verhaal het beste tot zijn recht komt. Een klein peloton soldaten voert een verkenning uit onder leiding van luitenant Peabody, tot ze opgemerkt worden door de vijand. En dan ineens:
‘Ga liggen! Val!’ beet Peabody hem vanuit de sloot toe. ‘Je bent gesneuveld, sukkel.’
Misschien had je het kunnen zien aankomen, er zijn minieme aanwijzingen dat het verhaal niet vertelt wat er staat, er is iets heel anders aan de hand dan oorlog. En hier blijft het niet bij, een bizarre samenloop van omstandigheden laat de lezer verbijsterd achter.
(...) In vrijwel alle verhalen is er iets vreemds gaande, iets vreemds dat geheimzinnig is, bizar of gewoon ook leuk. Het verhaal ‘Huxbury’s billboard’ bijvoorbeeld, een raamvertelling (...) is een grappig verhaal, al ontbreekt de serieuze ondertoon niet. Een droevig verhaal is ‘Schuilen’, over het verwerken van een verlies. En ook hier: anders dan je zou denken! Steeds is de clou een verrassing, en komt pas op het einde. De lezer wordt nieuwsgierig gemaakt, en nooit teleurgesteld. De verhalen lezen als een trein en ze zitten goed in elkaar.